Zapalenie żył głębokich nazywane jest także zakrzepicą lub chorobą zakrzepowo-zatorową. Jest to groźne schorzenie, które może przebiegać bezobjawowo lub dawać niewielkie symptomy, a mimo to prowadzić do niebezpiecznych dla życia powikłań, takich jak zator tętnicy płucnej lub zespół pozakrzepowy. W większości przypadków choroba daje jednak charakterystyczne objawy, których nie wolno bagatelizować.
Czym jest zapalenie żył głębokich?
Żyły głębokie otoczone są mięśniami i dlatego przepływ krwi zależy od pracy mięśni podudzia oraz przyjętej pozycji ciała. W niektórych przypadkach np. przy długotrwałym leżeniu albo siedzeniu nieruchomo, dochodzi do zwolnienia tempa przepływu krwi przez naczynia żylne i tworzenia się zakrzepów, które hamują krążenie krwi. Skrzeplina może oderwać się od naczynia żylnego i wraz z obiegiem krwi przemieszczać się w kierunku serca i płuc. Zatykając naczynia płucne, powoduje zator, który stanowi bezpośrednie zagrożenie życia. Zakrzepica żylna powstaje najczęściej w żyłach głębokich kończyny dolnej i miednicy mniejszej, znacznie rzadziej dotyczy kończyn górnych. Ryzyko pojawienia się zapalenia żył wzrasta wraz z wiekiem. Bardziej narażone na tę chorobę są osoby otyłe, po złamaniach kości uda, podudzia i miednicy, po zabiegach ortopedycznych i operacjach chirurgicznych w obrębie jamy brzusznej, kobiety przyjmujące leki hormonalne, kobiety w ciąży i w trakcie połogu, osoby spędzające dużo czasu leżąc lub siedząc, pacjenci z żylakami kończyn dolnych.
Jakie objawy powinny Cię zaniepokoić?
Zapalenie żył objawy może dawać dopiero po kilku dniach, a niekiedy przebiegać całkiem bezobjawowo. Późne wykrycie choroby może prowadzić do groźnych powikłań lub nawet sytuacji zagrażających życiu. Do najczęstszych objawów zapalenia żył głębokich należy ból, obrzęk i zaczerwienienie skóry w miejscu, w którym doszło do stanu zapalnego. Wraz z rozwojem zapalenia obrzęk zaczyna obejmować całą kończynę dolną poniżej zatkanej żyły, sięgając od palców stóp, poprzez kostkę, łydkę, czasami aż po udo. Kończyna objęta zapaleniem staje się bardziej tkliwa w dotyku i wyczuwalnie cieplejsza niż druga. Ból towarzyszący zapaleniu nasila się podczas chodzenia lub poruszania kończyną, a wyraźnie słabnie przy unieruchomieniu. Niekiedy widocznym objawem zapalenia żył jest zasinienie skóry stóp i łydek, na skutek zastoju krwi oraz niedotlenienia tkanek. Objawom miejscowym w niektórych przypadkach towarzyszy podwyższona temperatura ciała i przyspieszona akcja serca (tachykardia). Jeśli wystąpią u Ciebie opisane objawy, nie zwlekaj z wizytą u lekarza, który powinien zlecić badanie dopplerowskie.
Zapalenie żył – leczenie
W przypadku jeśli zdiagnozowano zapalenie żył, leczenie można przeprowadzić w warunkach szpitalnych lub ambulatoryjnych. Głównym celem terapii jest przywrócenie właściwego przepływu krwi w żyłach oraz zapobiegnięcie zatorowi tętnicy płucnej. Farmakologiczne sposoby leczenia zapalenia żył głębokich polegają głównie na podaniu leków przeciwzakrzepowych, wśród których najważniejszą pozycję stanowi heparyna drobnocząsteczkowa. Preparaty zawierające heparynę zapobiegają rozszerzaniu się stanu zapalnego i powstawaniu nowych ognisk zapalenia. W razie pojawienia się zakrzepu, do terapii włączane są także leki trombolityczne, których zadaniem jest rozpuszczenie skrzepów i udrożnienie naczyń krwionośnych. Leczenie zapalenia żył trwa zwykle około 2 tygodni. W początkowej fazie pacjent powinien leżeć z uniesioną do góry kończyną. Dopiero w momencie, gdy objawy zapalenia zaczynają ustępować można zacząć chodzić, stosując opaskę uciskową, pończochy lub podkolanówki przeciwzakrzepowe. W przypadku gdy dochodzi do zatoru tętnicy płucnej, konieczne może być leczenie operacyjne, polegające na zakładaniu specjalnych filtrów, które mają wychwytywać oderwane części skrzepu przemieszczające się wraz z krwioobiegiem.
Grupa osób ze szczególnym ryzykiem wystąpienia zakrzepowego zapalenia żył głębokich jest dokładnie określona. Trzeba jednak pamiętać, że osoby całkiem zdrowe, prowadzące siedzący tryb życia lub odbywające długie podróże samolotem, bądź samochodem także są narażone na wystąpienie tego schorzenia. Aby minimalizować ryzyko trzeba unikać długiego leżenia w łóżku, robić przerwy od siedzenia w pracy i w trakcie podróży oraz wykonywać ćwiczenia poprawiające krążenie.
