Ścianki berlińskie to tymczasowa obudowa wykopu. Jej nazwa pochodzi od metody zabezpieczania głębokich wykopów w czasie prac ziemnych, które prowadzono w czasie budowy berlińskiego metra. Sprawdźcie jak wyglądają wiercenia pod ścianki berlińskie i w jaki sposób się je wykonuje.
Czym są ścianki berlińskie?
Ścianki berlińskie to tymczasowe obudowy wykopu wykonywane w technologii polegającej na pionowym wbiciu elementów stalowych lub betonowych w określonej odległości od siebie, na granicy planowanego wykopu.
– Obudowy berlińskie stosuje się do zabezpieczania głębokich wykopów technologicznych, takich jak wykopy pod kondygnacje podziemne budynków czy instalacje podziemne. Składają się z pala, zwykle wykonanego z kształtownika stalowego, który jest wbijany, wibrowany lub osadzany we wcześniej wywierconym i wypełnionym betonem otworze oraz z opinki, przeważnie drewnianej, którą montuje się między palcami w trakcie głębienia wykopu – tłumaczy ekspert reprezentujący firmę GEOTEST.
W czasie pogłębiania wykopu, stopniowo wypełnia się odsłonięte przestrzenie pomiędzy słupami za pomocą desek lub kantówek w ten sposób, by utworzyły ścianę, czyli opinkę. Dla jej wzmocnienia stosuje się rozpory między przeciwległymi lub sąsiadującymi ścianami, bądź kotwienie słupów w gruncie za pomocą kotew gruntowych. W tym przypadku można, w sposób bezpieczny dla budowniczych, wybrać ziemię spomiędzy ścian i prowadzić prace.
Kiedy ścianka berlińska spełni swoją funkcję tymczasowego zabezpieczenia wykopu, elementy obudowy można częściowo odzyskać (konkretnie pale stalowe wbijane lub wibrowane).
Wiercenie pod ścianki berlińskie
Podstawą konstrukcji obudowy berlińskiej są stalowe pale, które przeważnie wykonane są z profili dwuetowych lub z dwóch połączonych ze sobą ceowników. Pale te wykonuje się w rozstawie do 3 m i pogrąża się je w gruncie z pomocą wibromłota. Można także montować je w otworach wierconych.
Otwory pod pale ścianek berlińskich wypełniane są zawiesiną samotwardniejącą cementowo-bentonitową, a wypełnienie między palami zazwyczaj stanowi opinka z drewnianych bali. Wykop głębiony jest etapami na głębokość dostosowaną do rodzaju gruntu.
Otwory wiercone pod pale wykonuje się w ten sposób, że do odwierconych otworów wprowadza się beton i zbrojenie, dzięki którym obciążenie przekazywane jest na warstwę nośną. Same otwory na pale mogą być rurowane lub nierurowane, co uzależnione jest od rodzaju gruntu.
