Holistyczne podejście i definicje zdrowia wskazują jasno – człowiek jest jednością wielu struktur, a problemy ze zdrowiem wpływają zawsze na wiele obszarów. Choroba dotyka nie tylko określonych narządów i struktur, ale odbija się na całym organizmie. Włączamy w to również równowagę psychiczną. Mówiąc obrazowo: choroby, zagrożenie życia ludzkiego, długotrwałe leczenie odbijają się bezpośrednio na samopoczuciu i odwrotnie. Strategia radzenia sobie z tą sytuacją ma istotny wpływ na proces zdrowienia.
Specjalista do zadań specjalnych
W praktyce lekarskiej zdarza się, że medycyna jest bezsilna, a pacjent i jego rodzina muszą zderzyć się z dramatyczną informacją. Kiedy najczarniejsze scenariusze dotyczą dzieci – pogodzenie się z losem jest wyjątkowo trudne. W opiece paliatywnej szalenie ważną rolę odgrywa praca z psychologiem, który będzie potrafił rozmawiać zarówno z pacjentem i jego bliskimi, jak i z lekarzem prowadzącym i personelem placówki. Obecnie rolę taką pełnią głównie psychologowie kliniczni, ale w krótkim czasie mogą dołączyć do nich absolwenci psychologii medycznej, przygotowującej do pracy z chorymi.
Hospicja dziecięce w swojej misji mają zapewnić możliwie najlepszą jakość życia małych pacjentów. Obecność w zespole psychologa medycznego jest nie tyle pożądana, co wręcz niezbędna. Rolą psychologa w hospicjum jest wspieranie chorego i jego rodziny, pomoc z radzeniem sobie w trudnej sytuacji, przygotowywanie na najgorsze. Można skonkludować, że podjęcie pracy na stanowisku psychologa medycznego w hospicjum jest wyzwaniem i misją – należy mieć świadomość trudu, jaki będzie się wiązał z obowiązkami i zadaniami, czy wpływu emocjonalnego na samego psychologa.
Praca pełna wyzwań
Diagnoza psychologiczna pacjenta i jego rodziny jest dopiero wstępem do codziennej pracy tego specjalisty w placówce. Nie lada wyzwaniem jest uwzględnienie szeregu zmiennych, mających odbicie w codziennych zachowaniach dziecka. Na jego samopoczucie wpływ mają: choroba, sposób leczenia, podawane leki, własne reakcje na stres, relacje z rodziną, z innymi mieszkańcami hospicjum, z personelem, wiek, płeć, postawa wobec własnej sytuacji i szereg innych. Kluczowa jest świadomość wieloaspektowości wpływu i wsparcia. Wszystkie zagadnienia dotyczące stref psychicznej, fizycznej i społecznej muszą zostać uwzględnione z zachowaniem zasady równoważności. Badania jednoznacznie wskazują na istotę relacji międzyludzkich w sytuacjach zagrożenia życia, stąd praca psychologa medycznego będzie się wiązała również z aspektami dotyczącymi relacji pacjenta i osób, które mają z nim kontakt. Oczywiste jest, że wymaga to pokładów empatii i odpowiednich cech osobowościowych.
Na rzecz hospicjów dziecięcych prowadzony jest szereg działań społecznych i instytucjonalnych. To tu spotyka się cierpienie i zrozumienie, tragedia i miłość, ból i radość kontaktu z drugim człowiekiem. Osoby współpracujące z tego typu placówkami dokładają wszelkich starań, by pozwolić pacjentom oderwać się od trudnych doświadczeń dnia codziennego. Kluczową rolę odgrywają tu pracownicy niosący pomoc psychologiczną, która ułatwia pogodzenie się z tym, co nieuniknione.
Inspirowane: wsr.edu.pl – fizjoterapia
